10 maanden naar Engeland !

Zoek de verschillen

Het is anderhalve maand geleden dat ik Nederland verliet. En nu heb ik de afgelopen week wel wat symptomen van de cultuur shock ontdekt, kan ik nu denk ik de grootste verschillen tussen Engeland en Nederland wel vinden.

Om te beginnen met mijn dagelijkse bezigheid: school. Zoals ik al heb vertelt is het systeem hier totaal anders. Op je zestiende heb je hier als het goed is je GCSE’s gehaald. Je kan er dan voor kiezen om te gaan werken ( of een soort can college geloof ik) of door te gaan met sixth form. Hier volg je rond de vier vakken en gaat het allemaal om je vervolgopleiding. Met de cijfers die je haalt voor deze vakken krijg je bepaald aantal punten, en met een genoeg aantal punten kan je naar de Universiteit. Maar als je naar een hoog aangeschreven universiteit wil kom je er met alleen de punten niet. Dan ga je beter in de twee jaar sixth form vrijwilligerswerk doen, extra lessen volgen en andere dingen om je cv bijzonder mee te maken.

De lessen gaan hier ook anders. Ik had al eerder verteld dat de klas vaak maar uit ongeveer 10 leerlingen bestaat. Ook huiswerk nemen ze hier een stuk serieuzer. Elke les moet je je huiswerk inleveren en als je het niet hebt gemaakt wordt dit allemaal genoteerd. Je krijgt namelijk ook een punt voor je coursework: al je huiswerk en houding in de klas. Dit is het target dat de leraren verwachte dat je mee gaat slagen. Elke leraar spreek je aan met de achternaam ( of miss/sir). De rest van de school loopt in school uniform rond en de pauze duurt een uur. De leraren zijn allemaal heel aardig en veel meer betrokken met de leerlingen, dat is misschien ook wel omdat de klas zo klein is. Ze doen veel meer om ervoor te zorgen dat je straks op het eind je werk perfect kan inleveren en het examen gaat halen.

In de pauze zitten we in de common room. Dit is een soort van aula en studieruimte in een. Het is alleen voor de leerlingen van sixth form. In de hoek van de ruimte is een klein keukentje met een magnetron, waterkoker en koffie. Tijdens de pauze eten leerling pasta of rijst opgewarmd in de magnetron of sommige halen pizza of friet. Er zijn er ook nog een paar die net zoals mij een boterham van thuis meenemen. Zoals we het in Nederland doen.

Niet alleen de lunch is anders. ’s Ochtend eet ik cereals en het brood hier is toast (ook dat van de lunch trouwens). Er wordt meer gekookt met de magnetron en uit blik. Verder wordt er tijdens de lunch ook vaak crips of een chocolate bar gegeten. Het eten is minder gezond maar de porties zijn ook kleiner. Op zondag hebben ze hier de traditionele roasted dinner. Dat houdt in een warme middag maaltijd met groente, geroosterde aardappelen en kip. En natuurlijk elke avond een kop thee! De hoeveelheid groentes is wel wat minder dan thuis (dat is misschien niet heel moeilijk met mijn mama en d’r groentetuin) en minder gevarieerd. De traditionele chips zijn er ook vaak, net zoals de traditionele maze, sausages en baked beans (het is meestal lekkerder dan dat het eruit ziet).

Ander groot verschil is het verkeer. Zoals de meeste wel weten rijden ze hier aan de andere kanten van de weg. Bij het oversteken kijk ik maar gewoon heel vaak naar beide kant want ik ben kwijt of ze van links of rechts gaan komen. Zo moest ik laats de eerste afslag van de rotonde hebben dus ging ik naar rechts. Na de straat helemaal uit te lopen en terug bij de rotonde te komen bedacht ik me dat de eerste afslag hier naar links is (of de derde afslag vanaf rechts). Mijn richtingsgevoel is er niet beter op geworden. Het zou een kwartier lopen moeten zijn maar ik deed er een uur over. En op de terug weg was ik het helemaal kwijt en deed ik er anderhalf uur over om weer thuis te komen…Ik mis toch nog steeds mijn fietsje. De bussen hebben nogal moeite met op tijd komen (en ik ook). Ze hebben hier niet echt ruimte voor fietsers en bijna geen fietspaden. Je ziet ze ook zelden en meestal met een helm op.

Grootste verschil van allemaal de taal! Niemand spreek hier een woord Nederlands. Ze zeggen dat Nederlanders nogal bot en direct kunnen zijn. Als je het vergelijkt met het Engels vind ik dat best kloppen. Ze zijn hier van de ‘please and thank you’ en spreken bijna altijd in twee woorden. Ook vragen ze meteen of alles goed is, al weet ik nooit zeker of ze ook echt een antwoord verwachten.

Mijn naam blijft moeilijk. Mijn achternaam is onuitspreekbaar voor de Engelse. Het spellen vind ik ook nogal moeilijk, vooral de klinkers want die zijn hier allemaal doorgedraaid met hoe je ze in het Nederlands uitspreekt. In de meeste gevallen vragen ze of ik het zelf even kan schrijven na het drie keer te hebben gezegd. Mijn voornaam zorgt ook voor de nodige reacties. De meeste veranderen het gewoon in Fleur of Flora. Of ze vragen: “serieus zoals de grond? En je schrijft het ook gewoon als f-l-o-o-r..”.

En als laatste het weer. Sinds vorige week is dat typisch Engels met veel regen en wind. Op het moment is het echt heel koud maar je ziet nog steeds mensen in een T-shirt lopen. Bijna niemand heeft hier een jas aan en Margherita en ik zijn de enigste die ingepakt op school aankomen. Ik snap niet hoe de rest hetzelfde binnen en buiten kan dragen. En ze zeggen dat het zo nog wel blijft tot februari…

Xliefs Floor

Omgeving Downend

Omdat iedereen maar blijft vragen heb ik dit weekend de toerist uitgehangen en foto’s gemaakt van de omgeving.

Het huis en de School staan in Downend, dat is een wijk aan de rand van Bristol. Er wonen vooral een hele boel oudere mensen die het ook wel The village noemen, want vroeger was het een dorpje op zichzelf. Er is hier een straat met wat winkels zoals een drogist en postkantoor, een wat grotere supermarkt en wat cafeetjes/restaurantjes. Voor de rest moet je of naar Kingswood wat te vergelijken is met Boxmeer (ik denk iets groter) of naar het centrum van Bristol.

Op weg naar school komen we langs de winkelstraat. Dat is de straat naast onze straat, Cleeve Hill. Daarna eigenlijk steeds rechtdoor langs het parkje en de begraafplaats tot aan de linker kant de school tevoorschijn komt. Het is iets langer dan tien minuten lopen naar school. Perfect want de meest uitwisseling studenten moet met twee bussen.

Op school hebben we vooral les in het Post 16 gebouw. Voor wiskunde (en eerst ook voor Engels) moet ik naar het grootste gebouw. Dan is er nog een gebouw voor de techneuten waar ik alleen de eerste week moest zijn, een biologisch/scheikundig gebouw en het muziek departement. En dan is er ook nog een heel sportgedeelte met twee voetbalvelden, een tennisveld, een overig veld en een overdekte hal met balkon en twintig kleedkamers. Hier kom ik een keer in de twee weken als we met sport ook echt iets gaan doen (die klas bestaat maar uit vijf dus zoveel valt er niet te gymmen). In de gangen hier is het eenrichtingsverkeer. Iedereen loopt de zelfde kant op, even wennen maar daardoor gaat het een stuk sneller dan op het Elzendaal.

Sinds deze week zijn Margherita en ik ook lid van het sportcentrum in Kingswood. Heel veel anders is er niet in de buurt behalve van een klein tennisveldje of een badminclub geloof ik (voor de rest moet je naar Bristol Centre). Het sportcentrum is ongeveer twintig minuten lopen of ongeveer vijf minuten met de bus. Tot nu toe heb ik nog vaker gelopen dan de bus genomen (ik weet de bus tijden nog niet). Het heeft een heel groot fitness gedeelte, een zwembad en een kleine sporthal. Door de week en in het weekend zijn de verschillende klassen maar daar zijn we nog niet geweest.

Aankomend weekend gaan Thom, Kirsty en de kinderen samen met opa en oma een weekendje weg, nog als laat bruiloft cadeautje. Dan komen Thoms vader en stiefmoeder ons vergezellen. En 1 november heb ik mijn eerste schoolfeest: Halloween !!

Als je nog wat meer foto's wil zien kan je die vinden in de map Downend en Omgevingbij mijn foto's.

Xliefs Floor

School leven

Het is alweer een tijdje sinds ik wat geschreven heb. Ik heb het ook best druk. Vorig weekend (op zaterdag) was het Ollie’s verjaardag. ’s Ochtend kwamen een paar van zijn vriendjes en ’s middags kwam de familie op bezoek. Op zondag was er een soort van bijeenkomst voor alle uitwisseling studenten van Interstudies in de buurt van Bristol. Dat was een leuke manier om meer mensen te leren kennen. In totaal waren het denk ik 30-40 studenten die vooral uit Italië en Duitsland komen. Ik was de enige Nederlander wat vooral goed is voor mij Engels. Na een gesprek van ongeveer een half uurtje, waarin alweer alle regels werden duidelijk gemaakt, zijn we met een groepje van acht Bristol in gegaan en hebben samen wat gegeten.

Op de maandag was ik een rondje gaan lopen om de buurt te verkennen. Na ongeveer 10 minuten had ik algeen idee meer waar ik was. In de buurt hier is elke straat hetzelfde, heeft elke huis hetzelfde grote raam aan de voorkant en begint elke straatnaam met Cleeve. Na een half uur, samen met n eekhoorntje dat me gezelschap hield, was ik toch weer thuis gekomen. Gelukkig scheen het zonnetje en begon het pas te regenen toen ik weer binnen was. Dat waren trouwens de eerste regendruppels die ik heb gezien in Bristol, wat volgens iedereen heel bijzonder is als je er al drie weken bent. Het weer is hier altijd een goed gespreksonderwerp heb ik gemerkt.

Dit weekend hebben we weer met een deel van deze meiden afgesproken en zijn we naar het park geweest en hebben we laser game gespeeld. We waren met Duitsland, Slowakije, Italië en Nederland. Het is wel leuk om te horen wat normaal en wat raar is in al de verschillende landen. Vorige week aten we pizza en ik vond die pizza prima maar volgens de Italianen was dat geen echte pizza. En afgelopen maandag vertelde ik dat ik vond dat Bristol veel heuvels/bergen heeft terwijl de rest dat helemaal niet was opgevallen.

Verder mis ik mijn fietsje. Het is zoveel makkelijker om gewoon de fiets te pakken en te gaan waar je wilt. Hier moet je altijd rekening houden met de afstand of je moet de bus pakken. Helaas is de bus hier niet echt goedkoop (eigenlijk is niks hier goedkoop). En je verliest er veel meer tijd mee..

Door de week begint er een beetje een vast ritme in te komen. Ik besteed de halve dag op school en de andere helft thuis aan school. Het is nog steeds best moeilijk om de les te volgen en het huiswerk maken duurt wel wat langer. Ik ga proberen Engelse literatuur te veranderen in wiskunde want in die les kan ik werkelijk niks volgen. En aangezien wiskunde in elk land hetzelfde is hoop ik dat, dat iets beter gaat. Ik moet daarvoor wel morgen een toets maken en als ik die haal is het geen probleem. Dus deze zondag is ook niet veel meer dan aan school werken.

Xliefs Floor

De eerste week

Eerste schoolweek overleefd!

Op dinsdag liep ik samen met al mijn zenuwen, Kirsty en Margherita naar school. Daar werden we welkom ontvangen en mochten we meteen beginnen met een Engels test om te kijken hoe ons niveau was. We zitten in totaal met zes uitwisselingstudenten op Downend High School. Gelukkig waren het maar twee teksten en waren we snel klaar. Vervolgens mochten we onze vakken kiezen. In Engeland kom je als je ongeveer 16 bent terecht in Post 16/Sixth Form. Hier kies je voor vier vakken die al voor een groot deel gericht zijn op je vervolgopleiding en wat je later wil worden. Nou weet ik dat nog niet dus heb ik maar gewoon gekozen wat leuk klonk en mogelijk was. Dit jaar zit ik bij: psycology, sport studies, health and social care (H&SC) en English literature.

Een korte uitleg van de vakken: psycology gaat over hoe de hersenen werken en hoe je dat kan beïnvloeden. Sport studies gaat over het lichaam en de sportindustrie, en af en toe gaan we zelf sporten. Bij H&SC zijn we nu bezig met beroepen in de zorg en wat je allemaal kan ik die sector. En voor English literature moeten we vooral boeken en gedichten lezen uit WOI en deze verklaren. Het zijn dus hele andere vakken dan die ik gewend ben op de middelbare school. Niet alleen de vakken maar eigenlijk gewoon alles is anders hier. Je hebt geen toetsen tijdens het jaar, alleen een groot examen op het eind. Wel krijg je een cijfer (of letter) voor je coursework, dat zijn opdrachten die je in de les maakt of verslagen die je moet inleveren. Ook heb je elke dag net voor de lunch ongeveer twintig minuten registration. Dat is samen met je tutor group en je mentor die dan iets (interessants) vertelt.

Vervolgens ontmoette ik mijn tutor group en mentor. De klassen en lokalen zijn hier een stuk kleiner. Mijn tutor groep bestaat denk ik uit 15 leerlingen en mij mentor: Mrs. Arnold. Zij gaf wat uitleg en dat was dag één alweer.

Schooldag 2,3,4 zagen er wel meer uit als school. De lessen begonnen en toen was er een probleem. Vanaf nu gaat het schrijven natuurlijk ook in het Engels. Dat verstaan en spreken gaat allemaal wel, maar schrijven en aantekeningen maken is een heel ander verhaal. Het Engels op school is wel wat pittiger dan dat ik tot nu toe ben gewend. Het lijkt leuk maar vier vakken, maar ik denk dat je er meer werk aan hebt dan de zeven op HAVO. Ze gaan overal heel ver op in. Dan heb je ook voor elk vak twee leraren, die meestal allebei een ander deel behandelen. Dus je krijgt ook nog van alles doorelkaar. Vandaar dat ik elke les de leraar wel twintig keer 'be organized' heb horen zeggen. Ook hebben ze hier een rooster voor twee weken, week A en B. Plus puntje, in week B heb ik elke maandag vrij! Dat betekend dat ik nu een lekker lang weekend heb. Verder begin ik meestal om 8.45 en ben ik rond 15.15 thuis.

Ik vond die vier vakken al heel wat maar we hebben ook nog core. Voor core moet je bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen in de buurt of op school of je kan bij een universiteit al wat lessen volgen. Wat ik precies ga doen moet ik volgende week pas bepalen. Het is wel ingewikkeld omdat alles anders is en alles nieuw. Behalve het huiswerk dan, dat geven ze hier ook gewoon meteen vanaf dag één op. Dan bestaat de school ook nog uit ongeveer 20 verschillende gebouwen met 100 verschillende deuren die allemaal blauw zijn. Al zijn ze (nog) niet heel streng op laatkomers.

Dit weekend zijn Margherita en ik naar Bristol Centre geweest. Het centrum is heel gezellig hier. Het voelt helemaal niet alsof je inéén van de grootste steden in Engeland zit. Wel hebben ze ongeveer elke grote keten die je kan bedenken en valt er dus goed te winkelen! Dat kwam goed uit aangezien we allebei maar 23 kilo mee mochten nemen van thuis. Op zondag zijn we meegegaan naar de familie picknick. Daar was de halve familie van Kirsty (3x onze hele familie) allemaal op een groot grasveld met eten en wat spelletjes.

Bijna iedereen hier vraagt of ik al heimwee heb maar dat valt wel mee. Het is wel een hele rare gedachten dat ik echt tien maanden hier blijf, dat besef komt nou steeds meer. Maar tot nu toe vermaakt ik me wel!

Xliefs Floor

Welcome to Bristol

Ja hoor het is begonnen! Vanaf 26 augustus zijn mijn tien maanden high school ingegaan. Het was een vroege morgen op weg naar Schiphol samen met het gezin, Lotte en Judith. Bagage afgeven en nog even wat drinken en dan toch echt de laatste knuffel. Daarna was het rennen over Schiphol om vervolgens net op tijd bij de gate aan te komen. Maar het is goed gekomen en we zijn veilig geland op Heathrow Londen. En wat is een beter welkom in England dan regen.

Londen was een heel leuk begin. We sliepen in een hostel vlak bij de st Pauls, wat elk uur te horen was (ook ’s nachts), midden in Londen. Met een groep van ongeveer 25-30 studenten hebben we vier dagen door Londen gelopen, de high lights gezien en veel vrije tijd gehad om elkaar te leren kennen. Tja we waren met allemaal andere landen dus vanaf toen ging het (bijna altijd) in het Engels. Dat was zeker wennen maar het ging met de dag al beter en fijn om erin te komen. Het weer was goed en de sfeer ook. We hadden twee hele gezellige begeleidsters en de groep was ook heel gezellig. Na de big ben, Oxford Street en Piccadilly circus ging de reis toch verder. Eindbestemming: Bristol!

Met een groep van 10 plus 2 koffers per persoon in de metro is niet ideaal maar je moet er iets voor over hebben. Na nog een busrit van 2,5 uur was ik eindelijk in Bristol! Ik werd opgehaald bij het bus station door Kirsty, Thom en Margherita. Vervolgens moesten we ongeveer 20 minuten rijden naar huis dat ligt in Downend Bristol. Het is ongeveer een half uur van het echte centrum van Bristol. Het is een heel gezellig huis! Mijn kamer, die ik deel met mijn Italiaanse host zus, is ook leuk. Ik heb al mijn spullen een plekje gegeven en mijn koffer is weer leeg. Daarna hebben we met zn zessen wat gegeten. Hier eten ze al rond vijf uur, wel wat vroeger dan normaal. Frank en Ollie, de kinderen van Kirsty en Thom, zijn heel enthousiat en Frank praat de hele tijd. Ook Kirsty en Thom zijn heel aardig. En met Margherita is het ook erg gezellig. Vervolgens hebben we gedoucht, wat gekletst en tv gekeken en zijn we gaan slapen. Ik heb goed geslapen in mijn nieuwe bedje, al moet ik wel wennen dat er veel meer auto's langs komen hier en 's ochtends twee jongentjes rond lopen (mijn kamer is benenden).

Vandaag zijn we naar Bristol geweest met de bus (we passen niet met zn zessen in de auto). De eerste keer wakker worden in mijn nieuwe kamer, in een nieuw huis en nieuwe stad voelt best raar. Vervolgens een ontbijt met toast en cereals in plaats van een gewone boterham. Maar hier had ik ook gewoon chocopasta. Daarna zijn we naar Bristol gegaan. Bristol is heel gezellig met heel veel winkels, cafeetjes en een klein marktje. Het is wel erg groot. We hebben wat rond gelopen samen met de moeder en stiefvader van Kirsty en hun twee uitwisselings studenten. We zijn bij de haven geweest en hebben een rondje door het parkje in de buurt gelopen.

Morgen ben ik ook nog vrij en dinsdag is dan mijn eerste schooldag. Dat vind ik wel heel spannend maar heb ook wel zin om naar school te gaan!

Nu ga ik voor de eerste keer echte engelse baked beans eten… :)

Xliefs Floor

27 dagen

27 dagen. 27 dagen en dan is het echt zo ver, dan zit ik in Engeland! Het aftellen kan nu toch echt beginnen!

Ik kan niet wachten om te gaan en als je het ook leuk vind om te weten waar ik allemaal uithang, kan je dat hier allemaal terug lezen bij mijn verhalenen bekijken bij mijn foto's. Als je echt niks wil missen kan je zelfs je email-adres opgeven (rechts onder) en krijg je automatisch een mailtje als ik iets nieuws heb beleeft.

Laat het avontuur maar beginnen !

xliefs Floor

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active