10 maanden naar Engeland !

Stemmen!

Stemmen, stemmen, stemmen allemaal! Ik ben genomineerd voor de leukste blog van 2015 en om dit te winnen heb ik jullie hulp nodig. Je kan een keer stemmen per apparaat met een internetverbinding. Dus grijp elk mobiel, computer, laptop, IPad die je kan vinden erbij en druk op deze knop.

Mijn blog staat gelijk bovenaan, 10 maanden naar Engeland. Het enigste wat je hoeft te doen is deze aanvinken, naar beneden scrollen en op ´vote´ drukken. Doe dit wel voor 15 februari, daarna tellen de stemmen niet meer.

Succes en heel erg bedankt!!

Xliefs Floor

Halverwege

Ja je leest het goed, ik ben al halverwege. Vijf maanden zitten erop, nog vijf maanden te gaan. Dat geeft een gek idee, dat de helft er al op zit. Het is ook snel gegaan.

Nu ik halverwege ben, vind ik het wel een leuk moment om op te sommen wat ik tot nu toe te horen heb gekregen als Nederlander in Engeland.

De eerste paar dagen had niemand een idee waar ik vandaan kwam als ik vertelde dat ik in The Netherlands woon. Dat kan misschien ook aan mijn prachitige uitspraak liggen. Als ik het dan verander in Holland snappen ze het (vaak) wel. Dan is het nog best ingewikkeld dat de taal die ik spreek Dutch is. Zo dacht een meisje dat ik Netherlandish spreek en heb ik een paar keer gehoord: “Do you speek Danish?” Als ze dan vragen waar in Holland ik woon zeg ik vaak dicht bij Duitsland, want een andere stad dan Amsterdam kennen ze toch niet (behalve een echte voetbal fan die Eindhoven (van PSV) kenden en een keer zelfs Venlo). Ze vragen het wel, maar worden er niet veel wijzer van. De meeste gaan er gewoon van uit dat ik in Amsterdam woon. Sommige zijn dan geïnteresseerd in hoe dat nou gaat met die coffeeshops (al heb ik daar zelf ook weinig ervaring mee). Maar ik moet zeggen dat best veel niet eens weet dat wij legaal weed kunnen roken. Die kennen Amsterdam van de betere kanten zoals de Grachten. Ze vinden het behoorlijk fascinerend dat wij onder zeeniveau leven. Zoals Tom’s vader steeds zegt: “Stay in touch, with the Dutch” want het is nog best een kunst om dat voor elkaar te krijgen.

Een ander ding wat ze hier van Nederland weten is dat het plat is, heel plat. Als ik zeg dat ik alles met de fiets doe, krijg ik als reactie: “ja duh, maar ik weet niet of je het al hebt gezien, wij hebben hier hoogte verschil.” We hebben ook goed eten. De opgestuurde pepernoten bevielen goed in de smaak bij mijn gastgezin. En Margherita vind hagelslag een geweldige uitvinding

Ze kennen Nederland ook van de voetbal. We hebben het namelijk (vooral vergeleken Engeland) behoorlijk goed gedaan dit WK. Niet alleen tijdens het WK, maar als er over de voetbal wordt gepraat hoor ik vaak Nederlandse namen voorbij komen. Ze hebben soms wel wat moeite met de Nederlandse namen, ook mijn achternaam. De ‘ij’ kennen ze hier niet, dus al helemaal niet als je het aan elkaar schrijft. Ik schijf mijn achternaam altijd met de ‘ij’ aan elkaar en dan maken ze er een ÿ van (ik weet niet eens of dat bestaat). Volgens de Engelse is Nederlands behoorlijk ingewikkeld, met veel lange ingewikkelde worden.

Ik heb nog meer leuk nieuws, ik ben namelijk genomineerd voor een blog competitie, de leukste blog over een buitenlandse ervaring. Vanaf 5 februari kan je stemmen en ik zou het heel leuk vinden als jullie mij allemaal willen helpen om te winnen. Ik zal jullie op de hoogte houden en het zo makkelijk mogelijk maken, zodat jullie allemaal heel veel kunnen stemmen!

Xliefs Floor

New Years blog

Happy new year everyone, onder het motto beter laat dan niet. Ik hoop dat iedereen een leuke avond heeft gehad en er nog 10 vingers aan de handen zitten. Ik hoefde in ieder geval niet bang te zijn om een vinger te verliezen, want aan vuurwerk doen ze hier niet zo gek veel. Het was dus wel een beetje een andere jaarwisseling dan thuis zonder die knallen en de geur van papa’s vers gebakken wafels. Het was onmogelijk om ook maar iets te vinden waarvoor je geen 18 hoeft te zijn, zelfs bij het feestje van de bowlingbaan zou er streng worden gecontroleerd. Dus moesten we naar iets opzoek waarvoor we 18- konden zijn. We waren met een groep uitwisselingstudenten dus bij iemand thuis ging ook niet echt. Uiteindelijk zouden we ergens gaan eten en dan rond 11 uur naar the Suspension Bridge gaan om daar een vuurwerkshow te zien. Doordat we in een pub wat hadden gegeten konden we daar wat langer blijven zitten zonder weggestuurd te worden. Daar kwamen we er helaas achter dat die show bij de brug net dit jaar was afgelast. Om elf uur waren we toch nog naar de brug gegaan. Vanaf daar kan je bijna de hele stad zien en dus ook al het vuurwerk. Het zag er ook leuk uit maar zoveel vuurwerk als normaal was er zeker niet. Hier wordt oud&nieuw dus niet zo groot als in Holland gevierd, volgend jaar maak ik er dan maar weer een extra groot feestje van. Ondanks hebben we er toch een leuke avond van gemaakt.

Ik ben het nieuwe jaar goed begonnen met onder andere een dagje Cardiff en een weekendje Londen. Cardiff was er gezellig, al was het weer er verschrikkelijk. Het regent de laatste tijd behoorlijk veel of er staat hele sterke wind. Wat wel heel leuk is, is dat ze in Cardiff (Wales) dialect spreken wat in niks meer op het Engels lijkt. Dat is dan ook het enige verschil tussen Engeland en Wales geloof ik. Cardiff is de hoofdstad van Wales, maar zelfs in Bristol is nog meer te zien en te doen (dat zegt wel iets over Wales haha). Ik kom er steeds meer achter hoe groot Bristol eigenlijk wel niet is. Zo dacht ik bijvoorbeeld dat Kingswood een dorpje dicht bij Bristol was, maar dat is ook nog steeds een deel van Bristol. Het heeft zoveel verschillende wijken om het centrum heen die net zo groot zijn als heel Boxmeer.

Mijn weekendje Londen zit er (helaas) ook weer op. Ik was in Londen samen met Eva en het was echt heel leuk om haar weer te zien. Ik voel me wel vereerd dat Eva speciaal voor mij helemaal in d’r eentje naar Londen was gekomen. We hebben twee volle dagen rond gelopen, totdat de blaren me teveel werden. En natuurlijk een heleboel bij kunnen kletsen. Ook heb ik weer alle hoogte punten van Londen kunnen zien, wat altijd leuk is. De tijd was veel te snel gegaan en toen ging ik alweer terug naar Bristol, alleen. Dat afscheid nemen was even moeilijk, maar dat was het zeker waard.

Ik vertel nu nog vakantie verhalen, maar net zoals jullie zit ik alweer lekker 1,5 week op school. Deze week heb ik een ouderavond (zonder de ouder) en krijg ik te horen hoe ik het tot nu toe doe. En eind deze week gaan helaas een paar uitwisselingstudenten alweer naar huis. Dus ook daar moeten we deze week afscheid van nemen. Ik vind het maar een gek idee dat sommige nu alweer naar huis gaan, dat is toch wel snel hoor. Morgen gaan we nog een keertje met z’n alle wat eten.

Komende weken zijn misschien niet zo speciaal, maar ik heb nog genoeg leuke dingen in het vooruitzicht staan. Zo ga ik over een maand al naar Dublin met Interstudies, waar ik veel zin in heb. Tussendoor zal ik proberen nog een keer iets van me laten horen (voor de gene die geïnteresseerd zijn).

Xliefs Floor

Merry Christmas!

Ook ik ben halverwege mijn kerstvakantie. De eerste maandag van de vakantie was ik samen met Margherita, Ricarda, Giulia en Khanun naar Londen gegaan. De bus die ons naar het busstation zou brengen had helaas besloten niet te komen en daardoor hadden we de bus op het busstation gemist. We waren dus voor niks om 5 uur opgestaan en hebben in totaal bijna 2 uur gewacht. Dat betekend dat we dus ook 2 uur later in Londen waren. Gelukkig maakt Londen alles beter. De rest van de ochtend en voormiddag hebben we rondgelopen bij Camden Town en daarna waren we naar perron 9 ¾ van de Harry Potter films en the Bristish Libary geweest. In de bus hadden we al de gezellige kerstlichtjes gezien. In sommige straten had elke lantarenpaal een minikerstboom met lichtjes eraan. Verder stond er in elk gebouw dat we zagen minstens één kerstboom en er hingen nog veel meer andere lampjes door de straten. Maar het kerstgevoel kwam pas echt toen we in Hyde park aankwamen. Daar was het zo druk dat we eerst in de rij stonden om naar binnen te komen. Eenmaal binnen was er eerst een hele grote kerstmarkt (met heel veel lichtjes). En daarachter in het begin een grote kermis maar op het einde zowat een half pretpark. Er waren meerder boosters, reuzenrad, achtbaan en allerlei andere atracties. Helaas (door die stomme bus die niet kwam) konden we niet heel lang genieten van al de lichtjes en gezelligheid, want we moesten terug naar Victoria station om de bus te halen. Die markt/kermis/pretpark was zo groot dat het nog behoorlijk lang duurde om de uitweg te vinden en de juiste plek op Victoria station. Gelukkig hadden we de bus net op tijd gehaald en waren we weer veilig in Bristol aangekomen.

24 december begint voor de meeste mensen in Nederland al de kerst, maar hier doen ze niet veel speciaals op kerstavond. Het draait allemaal om 25 december, Christmas Day. Op kerstavond hadden de elfjes van de Kerstman een klein pakje voor de jongens gebracht en een brief die vroeg om een koekje en wat melk voor de terugreis. Verder had ik geskyped met het thuisfront en vervolgens op tijd naar bed zodat Santa langs kon komen. Op Eerste Kerstdag werd er rond 8 uur op onze deur geklopt en hebben we samen ontbeten. Daarna zo snel mogelijk naar de woonkamer want Santa was geweest! Ik geloof dat het voor de meeste gezinnen zo geld dat de Kerstman een groot cadeau (en een paar kleintjes in de sok boven de open haard) brengt dat je het allerliefste hebben wilt. De rest van de cadeautjes krijgen ze van mama en papa, opa en oma en de rest van de familie. En ook ik had het tot de 'nice list' gemaakt en had cadeautjes in mijn sok zitten. Nadat alle cadeautjes uitgepakt waren, wat nog een hele klus was, moest er natuurlijk mee gespeeld worden. De namiddag hadden we bij Kirsty’s moeder en stiefvader doorgebracht. Daar werden eerst weer cadeautjes uitgedeeld en hadden we een lekkere maaltijd met ook de opa en oma van Kirsty en de twee studenten die bij Kirsty’s moeder verblijven. Iedereen had een Christmas cracker op zijn of haar bord liggen. Die kan je kapot trekken en dan komt er een kleine knal en er zit een klein cadeautje in. Ook zit er een papieren kroontje in zodat vervolgens iedereen aan tafel zit met een gekleurde kroon op. Als toetje hadden we een Engelse kerstpudding. Dat is een soort van chocoladecake met daarin onder andere rozijntjes, walnoten en een soort van jam denk ik. Het smaak naar allemaal verschillende dingen gelijk (vond ik, eigenlijk heb ik niet echt een idee wat er precies inzat). In de avond kwamen Kirsty’s vader en stiefmoeder langs en hebben we lego inelkaar gezet en een programma over de beste Engelse kerst hits, wat er 10x meer zijn dan bij ons, gekeken. Mijn hostfamilie heeft een heleboel granddads en nannies. Kirsty’s en Toms ouders zijn beide gescheiden en dan leven Kirsty’s grootouders ook nog maar die zijn ook weer gescheiden. Ik kan het meestal niet volgen maar Ollie en Frank hebben minstens 8 grootouders.

Tweede kerstdag heet hier Boxingday. Deze ochtend hadden we wat langer geslapen en weer lego in elkaar gezet. Rond de middag waren we naar Toms vader en stiefmoeder gegaan. Daar werden eerst weer de cadeautjes uitgepakt en verder kwam er allemaal familie die ik niet kende. Daarna hadden we een late lunch. Rond de namiddag waren we weer naar Kirsty’s moeder gegaan, want daar waren vandaagook Kirsty’s zus en broer met hun gezin. Na een toetje gegeten te hebben, hadden we een spel gedaan waarbij je een boek, film, lied of tv-programma moest uitbeelden. Daarna naar huis en genoten van een lekkere warme chocolade melk die de Kerstman ons had gegeven.

En toen was de kerst helaas alweer voorbij. Ik hoop dat jullie ook allemaal een fijne kerst hebben gehad en nog lekker genieten van de tweede vakantie week en oud&nieuw!

Xliefs Floor

Santa is running

Ik denk dat jullie nu ook wel in de kerstsfeer zitten. Afgelopen twee weken heb ik mijn Christmas shopping gedaan. Niet alleen ik maar half Bristol, het was behoorlijk druk! Kerstcadeautjes nemen ze hier heel serieus dus iedereen moet zich natuurlijk goed voorbereiden.

Sinds afgelopen zondag heb ik zelfs een Santa-pak. Ik had meegedaan aan Santa’s on the run. Dit is een event in een paar steden in het zuidwesten van Engeland. Het is voor het goede doel, Children Hospice South West. We hebben twee kilometer gerend in ons Santa-pak, samen met 50000 andere Santa’s.

In de ochtend was ik samen met Margherita naar het centrum gegaan om eerst ons Sant-pak op te halen en het vervolgens meteen aan te trekken. Langzaam vulden het hele plein zich met mensen in rode pakken, witte baard en met een must op. We waren nogal vroeg en hebben eerst een beetje rond gelopen en de verschillende kraampjes in de buurt bekeken. Daarna begon er een warming up waarbij 50.000 Kerstmannen de danspasje van twee elfjes nadeden. De kerst klassiekers waren te horen over het hele plein en de sfeer zat er al goed in. Nadat iedereen warm gesprongen was, mochten we klaar gaan staan om te starten. Je mocht kiezen of je wilde rennen, lopen, huppelen, dansen, als je de twee kilometer maar haalde. Sportief als wij zijn gingen wij natuurlijk rennend. Het was een heerlijk uitzicht, al die mutsjes en rode jasjes om je heen.
Verder was het rennen vooral verschrikkelijk heet. We hadden ons Santa-pak over onze kleren en jas aan en pff wat was dat warm. Dus toen de twee kilometer voorbij waren en we onze medaille en cakeje in ontvangst hadden genomen, ging het pak ook weer heel snel uit. Het was heel gezellig en een heel leuk gezicht 50.000 grote en kleine Santa’s op een plein en rond rennend!

Op onze kamer begint de kerstsfeer ook al steeds meer op te komen. We hebben ons eigen kleine kerstboompje en wat slingers en nu dus ook twee kerstmutsen in onze kamer hangen. Elke avond geniet ik van een nieuw chocolaatje van de adventskalender en in de woonkamer staat de kerstboom nog steeds te schitteren. Heerlijk! De mock examens zijn voorbij. Vrijdag hebben we maar een halve dag school en een kerstdiner en dan twee weken vakantie!

Omdat ik niet verwacht dat ik nog een ander verhaaltje ga schrijven voor Kerstmis wens ik bij deze iedereen een hele fijne kerst!

Xliefs Floor

100

Volgens mij is het al lang weer tijd voor een nieuw verhaaltje, excuses!

Ondertussen heb ik hier een best gewoon leventje en net zoals thuis betekend dat, dat er niet elke week iets spannends gebeurd. Door de week heb ik gewoon school. Daar is niet veel veranderd, alleen mijn vrijwilligerswerk. Het klonk heel leuk en de mensen waren heel aardig, maar ik deed helemaal niks. Ze konden me dus eigenlijk niet echt gebruiken. Er was meestal iemand die iets vertelde en dan zat ik daar maar n beetje. Dus nu ben ik overgeplaatst naar de bieb en mag ik voortaan m’n donderdagmiddag daar spenderen. Na school maak ik mijn huiswerk, dat neemt best veel van me tijd in, vooral nu we volgende week mock exams hebben (oefen examens). En soms ga ik met Margherita naar de sportschool in de avond of namiddag. In het weekend ga ik vaak naar het centrum van Bristol samen met Margherita of andere studenten. In het begin waren we altijd rond het zelfde gebied, maar nu leren we ook andere delen van de stad kennen. Heel leuk om zo te zien hoe groot Bristol eigenlijk is.

Zo zijn we naar Clifton geweest. Dit is een grote wijk aan de andere kant van Bristol waar onder andere de Suspension Bridge is. Volgens mij is het de luxe wijk van Bristol aan de huizen en auto’s te zien. Het is er wel heel mooi met veel parkjes die nu allemaal rood oranje en nog een beetje groen zijn. Vorig weekend waren we naar één van de twee universiteiten van Bristol geweest. Er zijn hier twee universiteiten, een ‘normale’ en eentje die heel hoog staat aangeschreven geloof ik, het is in ieder geval best moeilijk om door die uni te worden geaccepteerd (we waren bij deze). De universiteit lijkt meer op een kerk en voor zover we naar binnen mochten was die heel mooi. Als je daar in de buurt rond loopt hoor je net zoveel buitenlandse talen als Engels, ook Nederlands! Ook bij de brug heb ik Nederlanders gezien. Ik vind het wel grappig om Nederlands te horen terwijl ik zelf Engels aan het praten ben. ’s Avonds hadden we in een taais restaurant gegeten wat heel leuk was samen met een Duitse uitwisselingstudent die half Taais is, zij was daar helemaal in haar element terwijl voor mij idee die kaart niet in het Engels was. Rondom de universiteit waren ook heel veel leuke, soort van vintage, winkeltjes, heel gezellig! En we zijn naar het Bristol museum geweest, al was dat eigenlijk een beetje saai. Ik dacht dat het over Bristol zo gaan maar dat was niet echt het geval.

Terwijl jullie je surprise of brief voor sinterklaas een laatste finishing touch geven, geniet ik al van de kerstboom. De kerstsfeer is hier al in volle gang. Elke reclame vertelt je dat die nieuwe bank er voor kerstmis nog zal zijn, of wat je ook besteld. Door de straten hangen overal lampjes en de kerstbomen zijn versiert. Op school zijn de lampjes ook aan en elke pauze wordt een iemand uit jaar 12 en een iemand uit jaar 13 gekozen om de adventskalender voor die dag te openen. Het wordt hier voor mijn idee al heel vroeg donker en die kerstlichtjes maken het een stuk gezelliger. Afgelopen vrijdag waren we naar de Christmas’ lights switch on geweest in Downend. Bij ons zijn de ene dag de lampjes uit en de volgende dag aan, maar hier doen ze dat met een koor, de Kerstman en volle cafeetjes. De gemiddelde leeftijd was 10 jaar jonger en het stelde niet echt veel voor, maar warme chocolade melk is altijd lekker.

Maar dankzij mijn lieve familie en vriendinnetjes heb ik Sinterklaas niet helemaal hoeven missen en geniet ik nu van de heerlijk opgestuurde pepernoten en ben ik zelfs lief genoeg geweest dat de Sint een kadootje naar Engeland stuurde. Dat was wel echt super, al kijken ze hier maar raar als je het sinterklaas verhaal probeert uit te leggen. Kerst nemen ze hier heel serieus, waarom zou je dan iets anders net daarvoor gaan vieren..

Ohja voor ik het vergeet, dit verhaaltje heet 100 omdat vandaag mijn 100ste dag hier is (4 december). 100 dagen sinds ik Nederland verliet. Ik heb wat moeilijke momentjes gehad, maar gelukkig veel meer leuke momenten. Dat is maar goed ook want we zitten dus al op een derde.. pfff wat gaat de tijd snel.

Xliefs Floor

Bonfire night

Afgelopen week was het hier guy Fawkes of Bonfire night. Dit wordt elk jaar op 5 november gevierd nadat jaren geleden een man, Guido Fawkes, het parlement op deze dag wilde opblazen, maar dit mislukte. Officieel checken ze elk jaar op 5 november de kelders van het parlement in Londen om te kijken of er bommen liggen. Tegenwoordig is het een feestdag waarop vuurwerk wordt afgestoken en een vuurkamp gehouden. De meeste vieren het in het weekend maar wij zijn ook naar één op de dag zelf geweest. De kerk van de ouders van Tom organiseerde namelijk een vuurwerk show en wij waren ook uitgenodigd. Samen met Tom, Laura (Toms zus) en haar kinderen waren we daar heen gegaan om naar het vuurwerk te kijken. Omdat het midden in de week en vooral voor de kleinere kinderen is was er verder niet veel te doen, maar ik heb van het vuurwerk genoten.

In het weekend was er een grote vuurwerkshow in Downend. Omdat we in Engeland zijn, regende het natuurlijk en het was erg koud. Dus na onszelf te hebben ingepakt in sjaal, muts en drie paar sokken was ik samen met Margherita en twee andere uitwisselingstudenten naar het park gegaan. Daar was een soort van kermis. Er waren attracties voor de kinderen zoals een zweefmolen, draaimolen en ballengooienkraam. Verder kon je er fish & chips, een hot dog of een suikerspin kopen. Natuurlijk was er een heel groot kampvuur en er was een klein podium waar een paar mensen optraden en muziek werd gedraaid. Na tien minuten waren onze schoenen al helemaal doorweekt door de regen en de modder maar gelukkig geeft z’n groot kampvuur ook veel warmte. Na een uur rondgelopen te hebben begon de vuurwerkshow wat echt heel leuk en mooi was. De vuurwerk show duurde ongeveer een half uur en daarna ging iedereen helaas al snel terug naar huis. Dus na als enigste nog wat gedanst te hebben gingen wij ook naar huis voor warme thee!

Op zaterdag mocht ik voor de derde keer bonfire night vieren. Dit keer thuis in de achtertuin. Tom en Kirsty’s stiefvader hadden wat vuurwerk gekocht. De broer plus gezin en ouders van Kirsty waren ook gekomen en we hadden hot dog gegeten. Guy fawkes was zeker geslaagd!

En ik geloof dat ik afgelopen week werd aangezien als een Engels persoon, wat ik toch wel een complimentje vind. Tot ik mijn naam vertelde dan, toen was het al snel duidelijk dat ik niet van hier ben.

Van het weekend was ik weer naar het centrum van Bristol gegaan. Daar is sinds afgelopen vrijdag de kerst begonnen. Overal hangen lampjes of staat een kerstboom. Ook was er een Duitse kerstmarkt. Het was wel gezellig maar ik vond het nog een beetje vroeg voor die kerstsfeer.

Vandaag was Remembrance day (11 november). De afgelopen twee weken loopt bijna iedereen al rond met een poppy (klaproos) op de borst gespeld en er liggen kransen bij momumenten. Remembrance day of ookwel Poppy day is een dag waarop iedereen die is omgekomen tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Tijdens Wiskunde hielden we om 11 uur hiervoor één minuut stilte.

Toch zijn er af en toe ook minder leuke momenten, die meestal met heimwee te maken hebben. Het geeft soms een raar gevoel om te denken dat het nog 8 maanden duurt voor je weer thuis komt en daarom leef ik nu per week. Het is heel makkelijk om alles van thuis een stuk mooier te maken nu je hier zit. Maar nu realiseer ik me dat Engeland en Nederland zo z´n goede en slechte kanten heeft. Ik probeer nu vooral de slechte kanten van Nederland te herinneren en van de goede kanten hier te genieten. Want als je steeds vooruit kijkt lijkt het nog zo lang, maar als je terug kijkt ging het allemaal heel snel.

xliefs Floor

Edinburgh

Jullie hebben er al weer een week school op zitten maar ik had deze week pas vakantie. Ik hoop dat jullie allemaal een leuke vakantie hebben gehad, ik wel!

Dit weekend ben ik naar Edinburgh geweest met Interstudies. Vrijdag ochtend vertrok ik, en na een busrit van 11 uur kwam ik op het busstation aan. Ik dacht dat ik daar zou worden opgewacht door iemand van de organisatie maar dat was helaas niet zo.. Ik mocht zelf de weg naar het hostel vinden. Uit ervaring had ik besloten om op elk kruispunt drie keer de weg te vragen en na een half uur had ik het gelukkig gevonden. Het hostel was best groot maar wel gezellig. Door dat ik een stuk later aan kwam dan de rest moest ik als enigste nog eten. Daarna nog even kletsten met de rest en naar bed.

Zaterdag hadden we ’s ochtend een sightseeing bus tour door de hele stad. We stopte bij de haven en hebben daar de Britannia bezocht. Dit is een hele luxe boot die vroeger door de koningin werd gebruikt. De boot heeft onder andere een postkantoor, reuze eetzaal die wordt gedekt met liniaal en een klein ziekenhuis. Daarna hadden we de hele middag vrije tijd waarin ik samen met een klein groepje door Edinburgh heb gelopen, de typische schotse rokjes en sjaals bekeken en in een parkje gezeten tot de wind ons te veel werd. In de avond stond er een ghost tour op de planning. Er was een jongenman verkleed als geest en die bracht ons naar verschillende plekjes waar hij een leuk verhaal over had. Hij vertelde bijvoorbeeld dat Schotland vroeger de meeste ‘heksen’ heeft vermoord en dat ze vroeger lijken opgroeven voor geld. En dan was er nog een andere man die af en toe tevoorschijn kwam om iedereen te laten schrikken. In het echt was de tour een stuk leuker dan dat het zo klinkt als ik het beschrijf.

De volgende dag was het de bedoeling dat we de Calton Hill zouden beklimmen en zo de hele stad konden bekijken, maar het waaide zo hard dat dit gevaarlijk zou zijn. Nu laten wij ons niet zo makkelijk wegwaaien en zijn we toch op de lagere berg geklommen voor een mooie foto. Vervolgens mochten we zelf The Royal Palace of Holyroodhouse, hier verblijft de koningin als ze naar schotland komt, en Edinburgh Castle bezoeken. The palace was erg mooi en het kasteel ook van buiten, van binnen was het een beetje saai. Het weer was ondertussen ook niet meer zo fijn. Het waaide heel erg hard en het was gaan regenen, dus na nog een beetje rond gelopen te hebben zijn we terug naar het hostel gegaan om op te warmen. Zondagavond gingen we met de hele groep bij een hard rock café eten. Ook dat was heel leuk!

En toen was het helaas al weer maandag en mocht ik weer voor 11 uur de bus in. Ik vond het jammer dat het zo snel was gegaan want ik had het heel gezellig. Als je het er ook leuk uit vind zien kan je hier nog meer foto's zien

In mijn vakantie heb ik ook een dagje met een paar andere uitwisseling studenten uit Bristol gespendeerd. We zijn naar de Suspension Bridge geweest. Dit is de brug die vanuit Bristol, Engeland met Wales verbind.

Vanavond heb ik nog een BBQ voor Halloween en zaterdag is het Halloween schoolfeest. Ze vieren hier Halloween een stuk meer dan in Nederland maar niet heel uitgebreid. Volgende week is namelijk een andere feestdag wat meer wordt gevierd.

Helaas is het geen hele school vrije week. Volgende week heb ik namelijk een hele volle week. Voor Health and Social Care moeten we een opdracht maken over communicatie. Hiervoor moeten we een interaction houden in twee verschillende locaties en vervolgens daar met een groep en één iemand alleen praten. Dus volgende week ga ik naar een soort van bejaardenhuis en een kinderdagverblijf. En dan mag ik daar een heel verslag overschrijven, niet echt m’n favoriete bezigheid. En volgende week begint core dan ook eindelijk (we moesten eigenlijk al 1,5 maand geleden beginnen). Voor core ga ik vrijwilligerswerk doen bij een organisatie voor oudere die daar komen lunchen en thee drinken. Het duurde heel lang voor we iets gevonden hadden waar je geen 18 voor hoeft te zijn. Tja wil je iets goeds doen accepteren ze je nergens.

Dus nu nog genieten van mijn laatste vakantiedagen en dan gaat het gewone leventje ook hier weer door.

Xliefs Floor

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active